Ξέρετε αρκετοί στην Αχαία, συνέδεσαν την παρουσία σας το Σάββατο στα Καλάβρυτα – συνειρμικά βεβαίως – με την ύψωση του λαβάρου της ….Επανάστασης. Πιστεύετε ότι τρέφουν φρούδες ελπίδες, ή μπορεί σήμερα ο Έλληνας πολίτης να ελπίζει σε μια δυναμική πολιτική πρόταση;

« Το λάβαρο της Επανάστασης σηκώθηκε το 1821. Σήμερα, δεν χρειζόμαστε ούτε Λάβαρο, ούτε Επανάσταση ! Χρειαζόμαστε σοβαρότητα, θάρρος και υπευθυνότητα στη διαμόρφωση πολιτικών θέσεων για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος αλλά και για το μέλλον της χώρας».

-Να υποθέσουμε δηλαδή ότι εκεί προσανατολίζεστε;

«Αυτή είναι η ερμηνεία των δικών μου κινήσεων αλλά και των άλλων πολιτικών που προσπαθούμε αυτό το καιρό να ανεβάσουμε τον πολιτικό λόγο και να ασχοληθούμε με την πολιτική και όχι με την παραπολιτική…»

-Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν, λετε, επαναστάσεις, χρειαζόμαστε πολιτική. Μιλάτε για κάτι συγκεκριμένο;

«Κατ” αρχήν δεν πρόκειται για μια ή δύο προτάσεις αλλά για ένα μεγάλο φάσμα εναλλακτικών λύσεων σε συγκεκριμένα θέματα. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στον τόπο, είναι ότι για πολύ καιρό τώρα δεν έχουμε μιλήσει πολιτικά μεταξύ μας…»

– Εννοείτε μέσα στο ΠΑΣΟΚ …

«Εννοώ ότι πρέπει πρώτα να εντοπίσουμε τις πολιτικές προτεραιότητες, τα θέματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθεί η Πολιτεία».

– Λέτε δηλαδή ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται νέα πολιτική ατζέντα για να λειτουργήσει…

« Kαι στην οποία αυτή πολιτική ατζέντα θα πρέπει να ληφθoύν υπόψη οι ανάγκες του Ελληνικού λαού. Ποιες είναι οι προοπτικές και τι πρέπει να κάνουμε σήμερα για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο. Και μέχρι στιγμής δεν νομίζω ότι συγκλίνουμε σε αυτό το ζήτημα. Πρέπει επομένως πρώτα να “κατασταλάξουμε” σε συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες και κατόπιν να συζητήσουμε τις μεθόδους μέσα από τις οποίες θα επιδιώξουμε την επίτευξη αυτών των στόχων. Και εκεί είναι φυσικό να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις».

-Τις έχετε οριοθετήσει;

«Υπάρχουν συντηρητικές προσεγγίσεις, προοδευτικές ή ακόμα και πιο τολμηρές προσεγγίσεις…»

-Και τι πιστεύετε ότι ζητάει ο κόσμος από σας;

«Αυτό που ζητάει ο λαός από μας τους πολιτικούς, είναι να του παρουσιάσουμε τις εναλλακτικές αυτές προτάσεις, το ποιους ωφελεί και ποιους επιβαρύνει μια συγκεκριμένη προσέγγιση, για να μπορεί να κάνει την επιλογή του. Αυτό δυστυχώς δεν το έχουμε καταφέρει κι όταν μιλάμε για μια φτώχεια πολιτική στον τόπο μας σημαίνει ότι ανάμεσα στα κόμματα δεν έχει γίνει αυτή η διεργασία».

-Θεωρείτε ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για ένα τέτοιο πολιτικό διάλογο;

«Πρέπει να γίνει. Κι αυτό γιατί μετά την είσοδό μας στην ΟΝΕ η ατζέντα είναι ανοικτή, τα συσσωρευμένα προβλήματα είναι πολλά και δεν μπορούμε να αφήσουμε κομματικές γραφειοκρατίες, απομακρυσμένες από τη λαϊκή βάση, να αποφασίζουν για τις προτεραιότητές μας αλλά και για τους τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων».

-Η είσοδος μας στην ΟΝΕ αποτέλεσε πράγματι ένα ορόσημο. Όμως εκεί φαίνεται να τελείωσαν και τα οράματα της κυβέρνησης Σημίτη. Σήμερα ποιος θα πρέπει να είναι ο επόμενος στόχος;

«Πιστεύω ότι μετά τον στόχο της ΟΝΕ, πρέπει κατά προτεραιότητα να ασχοληθούμε με την αναδιάρθρωση της Οικονομίας μας – μην ξεχνάμε ότι η παραγωγικότητά μας έχει μείνει πίσω- και ταυτόχρονα με την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής μας πολιτικής, πάνω σε σύγχρονες βάσεις, που όμως θα προστατεύουν τον Έλληνα πολίτη, θα του διασφαλίζουν ένα ελάχιστο εισόδημα ανεκτής διαβίωσης παρέχoντας τη δυνατότητα σε όλους για πλήρη απασχόληση. Αυτή είναι και η βάση για μια νέα κοινωνική ατζέντα την οποία πρέπει να επεξεργαστούμε και να παρουσιάσουμε στον κόσμο. Από αυτήν δε την επεξεργασία θα διαφανούν και οι διαστάσεις του νέου οράματος!»

-Ναι, αλλά το κοινωνικό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ είναι παλιός στόχος …

« Βεβαίως από τη δεκαετία του ’80. Όμως λόγω της ονομαστικής σύγκλισης που είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε για την ΟΝΕ όλοι αυτοί οι κοινωνικοί στόχοι βρέθηκαν σε χαμηλότερη προτεραιότητα τα τελευταία χρόνια …»

-Στην ουσία διεγράφησαν ή και θάφτηκαν σε κάποια συρτάρια…

«Όχι, ασκήθηκε κοινωνική πολιτική αλλά…»

-Εξ απαλών ονύχων όμως…

«Νομίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις η κυβέρνηση εξάντλησε τα περιθώρια που είχε στη διάθεσή της. Ταυτόχρονα όμως, η μορφή αυτής της οικονομικής πορείας ήταν τέτοια, που οδήγησε σε μια μεγάλη άνιση κατανομή του εθνικού εισοδήματος! Και για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας έχουμε, «ολίγους» που είναι πάρα πολύ πλούσιοι και πάρα πολλούς –ίσως πάνω από 25% του πληθυσμού που πέφτει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ε, αυτή η ανισότητα είναι ένα επικίνδυνο φαινόμενο, όχι μόνο από άποψη κοινωνικής Δικαιοσύνης, αλλά και από την άποψη της ομαλής λειτουργίας της Δημοκρατίας. Οφείλουμε λοιπόν μέσα από μια νέα πολιτική να καταπολεμήσουμε αυτά τα παθολογικά φαινόμενα που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια».

-Και νομίζετε ότι αυτή η νέα κοινωνική ατζέντα θα καλύψει αυτό το τεράστιο χάσμα; “Η ευελπιστείτε ότι μια τέτοια παρέμβαση θα βάλει μια στιγμιαία τροχοπέδη σε ακραία κοινωνικά φαινόμενα;

« Εγώ πιστεύω και μαζί μου και πολλοί άλλοι, ότι η αποκατάσταση μιας νέας κοινωνικής ισορροπίας με οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη. δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη συνέχιση της πολιτικής αυτής, παρά μόνον με σημαντικές αλλαγές κυρίως στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα. Αυτό θεωρώ ότι πρέπει να είναι πλέον το κύριο ζητούμενο και στον εσωκομματικό διάλογο, αλλά και στον διάλογο με την κοινωνία»

-Γι’ αυτό υπογράψατε πρόσφατα και την Συνταγματική πρόταση του Θόδωρου Τσουκάτου;

«Ναι! Και το έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση, γιατί αυτή τη θέση για ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, την έχω πάρει εγώ. Και μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια από τις προσωπικές πολιτικές μου θέσεις, που ανέπτυξα και σε ένα Συνέδριο το 1997. Μάλιστα το είχα θέσει ως πρόταση για ενσωμάτωση στο υπό Αναθεώρηση Σύνταγμά μας, από το περασμένο καλοκαίρι κατά την συζήτηση της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής»

-Ωστόσο ξέρετε ο κόσμος απορεί γιατί επιλέξατε την πρόταση Τσουκάτου για μια πρώτη σοβαρή σας πολιτική παρέμβαση και δεύτερον γιατί υπογράψατε μια πρόταση που γνωρίζατε ότι ήταν «εκπρόθεσμη»…

«Κατ” αρχήν υπέγραψα μια θέση που αποτελεί προσωπική μου πολιτική πρόταση εδώ και καιρό! Τώρα, η έννοια του εκπρόθέσμου δεν στέκει. Τι θα πει “εκπρόθεσμη'; Συζητάμε τώρα την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν έχουμε ψηφίσει ακόμα τις διατάξεις του. Μην ξεχνάμε ότι το Σύνταγμα δεν είναι Νομοσχέδιο που μπορεί να συζητηθεί και σε ένα μήνα… Εάν λοιπόν η Βουλή θέλει αυτή η ρύθμιση να είναι στο Σύνταγμα, τότε μπορεί να βρεθεί ένας τρόπος vα ξεπεραστούν διαδικαστικά προβλήματα!

Άλλωστε δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται δύο μέτρα και δύο σταθμά »

-Τι εννοείτε;

«Ή πρόταση που έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος για το ασυμβίβαστο των βουλευτών, υπ” αυτήν την έννοια, είναι και αυτή εκπρόθεσμη! Και όμως και την συζητήσαμε και θα ψηφίσουμε και επ” αυτού. Δεν γίνεται λοιπόν όταν κάτι μας βολεύει να είναι εκπρόθεσμο και άλλοτε όχι!»

-Λίγο πριν το Πάσχα, θα κληθείτε ωστόσο να ψηφίσετε το νέο Αναθεωρημένο Σύνταγμα. Σκέπτεστε να διατυπώσετε ενστάσεις σε κάποια άρθρα του ή θα το υπερψηφίσετε;

«Κάθε ρύθμιση έχει τη δική της ιστορία…Κομματική πειθαρχία δεν υφίσταται σε μια τέτοια ψηφοφορία. Οι βουλευτές ψηφίζουν το Σύνταγμα και την Αναθεώρηση κατά συνείδηση! Έτσι μπορεί να δείτε και περιπτώσεις όπου ορισμένες διατάξεις που προτείνονται από την μια πλευρά να μην βρίσκουν 100% ανταπόκριση από την άλλη. Πιστεύω όμως ότι οι υπό αναθεώρηση διατάξεις θα περάσουν με πλειοψηφία, ή με γενική στήριξη».

-Εσείς διεκδικείτε σήμερα μερίδιο στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ;

«Κοιτάξτε. το κόμμα δεν είναι εταιρεία yια να διεκδικείς μετοχές!»

-Είναι δημόσιος πολιτικός οργανισμός όμως..

«Είναι πολιτικός οργανισμός, στον οποίο η θέση, η παρουσία και το πολιτικό εκτόπισμα του καθενός μας, εξαρτάται από την απήχηση που έχει στη βάση. Το θέμα λοιπόν δεν είναι τι διεκδικούμε αλλά τι αποδοχή έχουν οι προτάσεις μας στον κόσμο».

-Σε ένα επόμενο κυβερνητικό σχήμα, σας ενδιαφέρει να ηγηθείτε ή να αποτελέσετε μέρος του σχήματος;

(Γέλια) «Κοιτάξτε ο πολιτικός, δεν βάζει μονοδιάστατες επιδιώξεις για αξιώματα. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να προωθήσει τις θέσεις που πιστεύει ότι ωφελούν το κοινωνικό σύνολο. Τώρα αυτή η επιδίωξη μπορεί να τov φέρει σε διάφορα μετερίζια… Εντός της κυβέρνησης, εκτός της κυβέρνησης… Αυτό κρίνεται από τις πολιτικές συγκυρίες και αυτό δεν με απασχολεί. Με απασχολεί όμως. η ανάγκη πολιτικής έκφρασης, ουσιαστικής και εναλλακτικής, για την διαμόρφωση ενός νέου λαϊκού οράματος για το μέλλον».

-Με τον Κώστα Σημίτη αποκατεστάθησαν οι σχέσεις σας;

«Δεν είχε επέλθει κάποια ρήξη για να αποκατασταθούν …»

-Μα απ” όσο γνωρίζαμε με τον κ. Σημίτη δεν επικοινωνούσατε ούτε τηλεφωνικά μετά τις εκλογές…

«Εντάξει, αυτό αληθεύει, αλλά είναι δική του επιλογή και σ” αυτή τη φάση για να πω την αλήθεια δεν με απασχολεί. Αυτό που με, ενδιαφέρει είναι η επαφή με τον κόσμο και η ενεργοποίηση των δικών μου προσπαθειών για την διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής πρότασης που έχει ανάγκη ο τόπος».

-Τις τελευταίες μέρες, Παπαντωνίου και Τσοχατζόπουλος αντιπαρατίθενται έντονα, σχετικά με την αναγκαιότητα ή μη της αγοράς των μαχητικών αεροσκαφών «Eurofighter». Ο μεν υποστηρίζει ότι θα είναι ασύμφορο οικονομικά, ο δε ότι είναι αναγκαίο. Εσείς τι πιστεύετε;

«Εγώ ανήκω σ” αυτούς που πιστεύουν ότι η Τουρκική απειλή δεν έχει χαθεί. Αντίθετα, τα σημάδια αποσταθεροποίησης της Τουρκίας λόγω της οικονομικής της κρίσης εγκυμονούν και νέους κινδύνους…»

-Υποστηρίζετε δηλαδή ότι η προοπτική της μεγάλης φτώχειας την αγριεύει περισσότερο απέναντι σε έναν σχετικά ευημερούντα γείτονα…

«Εγώ δεν θα πρότεινα χαλάρωση των προσπαθειών μας για αναβάθμιση της Αμυντικής μας θωράκισης στο πλαίσιο του Ενιαίου Αμυντικού χώρου Ελλάδος-Κύπρου. Δεδομένης λοιπόν αυτής της ανάγκης, θα πρέπει να δούμε ποιο είναι το πακέτο των εξοπλισμών που μας συμφέρει περισσότερο και από άποψη Άμυνας αλλά και Οικονομίας. Έτσι δεν μπορούμε να πούμε, παίρνουμε ή δεν παίρνουμε τα «Eurofighters!»

-Πως πρέπει να γίνει επομένως η επιλογή;

«Για να πάρουμε τέτοια απόφαση θα πρέπει να προηγηθεί πολιτική συζήτηση αξιολόγηση πολλών άλλων εναλλακτικών περιπτώσεων, θα πρέπει να το δούμε σε σχέση με άλλους εξοπλισμούς, επί παραδείγματι τα υποβρύχια, για τα οποία έχουμε ήδη αποφασίσει, για τεθωρακισμένα που ίσως κάποιοι θέλουν να πάρουμε… Αυτό νομίζω ότι πρέπει να συζητήσει σοβαρά στη Διαρκή Επιτροπή Άμυνας και Eξωτερικώv Υποθέσεων της Βουλής»

-Πιστεύετε ότι μια τέτοια συζήτηση θα πρέπει να μεταφερθεί και στην Ολομέλεια;

«Νομίζω ότι η Επιτροπή Άμυνας είναι αντιπροσωπευτική, οπότε σε πρώτη φάση αρκεί μια πρώτη εις βάθος συζήτηση. Τώρα αν χρειαστεί να φθάσουμε στην Ολομέλεια, εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση. Πάvτως δεν μπορούμε να αφήσoυμε αυτό το θέμα, να παραμείνει σαν μια απλή αντιπαράθεση μεταξύ της οικονομικής και της στρατιωτικής προσέγγισης. Το θέμα είναι Εθνικό και πρέπει να μπουν στο τραπέζι όλοι οι άξονες».

Print this pageEmail this to someoneShare on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedIn