Τη 10ετία του ’60 συναντά τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Αμερική και μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες αλλά και προσδοκίες για το μέλλον της τραυματισμένης μετεμφυλιακής Ελλάδας. Οι συζητήσεις τους αφορούν το όραμα μίας Ελλάδας ανεξάρτητης από κηδεμονίες, δημοκρατικής, σύγχρονης με ανθηρή οικονομία, ικανής να θρέψει τα παιδιά της αντί να τα στέλνει στην ξενιτιά.

Η δικτατορία φέρνει τον Γ. Αρσένη στον αντιδικτατορικό αγώνα στις γραμμές του ΠΑΚ. Οι δεσμοί με τον Α. Παπανδρέου και τους άλλους αγωνιστές του ΠΑΚ γίνονται ακόμα πιο στενοί.

Παρακολουθεί την πορεία του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του ως μέλος και συνεισφέρει με τις απόψεις του, όποτε του ζητείται, παρά την απουσία του στο εξωτερικό, όπου συνεχίζει τη δραστηριότητά του ως στέλεχος του ΟΗΕ για τη βοήθεια των φτωχών χωρών.

Κάντε «κλικ» πάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε σε κανονικό μέγεθος.

Παράλληλα συμμετέχει στην κατάρτιση του προγράμματος της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ. Το 1981, με τη μεγάλη νίκη της 18ης Οκτωβρίου, έρχεται στην Ελλάδα και αναλαμβάνει το νευραλγικό τομέα της υλοποίησης του οικονομικού προγράμματος της κυβέρνησης της Αλλαγής.Το 1980 τον βρίσκει στη Λατινική Αμερική στο πλευρό του Ντανιέλ Ορτέγκα και των Σαντινίστας που μόλις είχαν πάρει την εξουσία.

Από τότε βρίσκεται διαρκώς στους αγώνες για την Αλλαγή.

Το 1985 διαφωνεί με τον Α. Παπανδρέου για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και διαγράφεται για τις απόψεις του αυτές.

Επιστρέφει το 1989, όταν ελάχιστοι ήθελαν να έχουν σχέσεις με τον Ανδρέα και το ΠΑΣΟΚ κάτω από το βάρος της ατμόσφαιρας του σκανδάλου Κοσκωτά. Τις δύσκολες εκείνες ώρες για τη δημοκρατική παράταξη ξαναεντάσσεται στο ΠΑΣΟΚ και αποφασίζει να δώσει τη μάχη των εκλογών του 1989 στην κρίσιμη μονοεδρική της Κεφαλονιάς αντί από τη σίγουρη θαλπωρή του ψηφοδελτίου Επικρατείας που του πρόσφερε ο Α. Παπανδρέου.

Από εκείνη τη στιγμή δίνει συνεχώς τις μάχες του στο πλευρό του Ανδρέα και των άλλων συντρόφων του στο ΠΑΣΟΚ, εργάζεται για τη νίκη του 1993. Με την αποχώρηση του Ανδρέα από την πολιτική, διεκδικεί την ηγεσία του Κινήματος. Αποδέχεται το αποτέλεσμα και εργάζεται στο πλευρό του Κώστα Σημίτη για την ενότητα και την προοπτική του Κινήματος.